Explore Flipsnack. Transform boring PDFs into engaging digital flipbooks. Share, engage, and track performance in the same platform.
From magazines to catalogs or private internal documents, you can make any page-flip publication look stunning with Flipsnack.
Check out examples from our customers. Digital magazines, zines, ebooks, booklets, flyers & more.
Pre-made templates to create stunning publications in minutes
Here are eight reasons why you should consider choosing interactive, digital flipbooks instead of boring and static PDFs. Check them out!
De Engelse bommenwerpers waren in Hattem te zien en te horen en de Duitsers namen steeds meer stelling in. Er werden schuttersputten gegraven langs de weg naar het hotel waar Dini en de andere meisjes verbleven. De situatie werd steeds onveiliger en zuster de Vroedt wilde niet langer de verantwoording voor de meisjes nemen. In november 1944 keerden Dini en haar vrouwe- lijke collega´s terug naar Den Haag. Natuurlijk moest ook daar gewerkt worden en wel aan de Jacob Mosselstraat in het Bezuidenhout. Van lange duur was het niet, want de met bommen geladen Engelse Spitfires vlogen af en aan om de V-2-installaties van de Duisters in het Haagse Bos te vernietigen. Het hele gebouw van het CDK schudde op zijn grondvesten. Het kantoor van het CDK werd gesloten om pas na de bevrijding te heropenen aan het Huygenspark. Zo ontsnapte Dini van Brussel aan het grote bombarde- ment van 3 maart 1945 op het Bezuidenhout. MEI '45 HET DAGBOEK VAN EEN MOOIE JONGE VROUW 29 APRIL 1945 Zondag ± 2 uur. Juist klaar met eten. Veel vliegtuigen vlogen heel laag over. We dachten eerst, dat het vrede was. Engelse en Amerikaanse vliegtuigen gooiden de eerste voedselpakketten uit op Waalhaven. Vader en ik gingen kijken op de Kromme Zandweg. ’ n Pracht gezicht was het en zo laag kwamen ze over, dat je soms in elkaar kromp. Mensen en kinderen dansten, huilden en alles zwaaiden met zakdoeken. De moffen lieten alles toe en schoten niet eens. Later met Vader naar de Charloise Lagedijk. Van een boerenknecht kregen we een stukje chocolade en een stukje kaas uit een pakket, dat hij gevonden had. De oorlog kon toen niet lang meer duren. Elke dag wierpen de vliegtuigen hun pakketten uit, maar vrede was het nog niet, want: 3 MEI 1945 Donderdag liep ik op de Beijerlandselaan, toen plotseling twee kerels van de S.S. de straat overstaken naar twee mannen op de fiets. "Heeft u wapens?" vroegen ze. En nog eens heel hard "Heeft u wapens?" met ’t geweer in de aanslag. "Ja" zeiden ze toen. Ik was bij Simonis binnengevlucht. Opeens gooide een der mannen zijn fiets neer en holde weg en onmiddellijk daarna klonk er zo’n straal kogels dat ik dacht dat de man wel hele- maal doorzeefd zou zijn. We gilden allemaal, maar toen we gingen kijken, bleek hij nergens te vinden te zijn. Ze hadden hem niet geraakt. Gelukkig! 4 MEI 1945 Vrijdag: Om ± 9 uur was ik begonnen me te wassen, toen het buiten hoe langer hoe drukker werd, terwijl men om 9 uur binnen moest zijn. Ik hoorde zeggen “Ja ’t is heus waar, de vl aggen hangen uit”. En ik maar wassen, ik kon niet eens voor de ramen gaan kijken. Moeder lag al op bed en Vader was bij den boer. Eindelijk was ik klaar en had mijn nachtpon aan. We vonden ’t toch te gek dat we zo maar of er niets aan de hand was zouden gaan slapen en zo ging ik dan, op mijn pantoffels met m’n winterjas over m’ n nachtpon, naar tante Dien en oom Piet. Die stonden net klaar om naar ons toe te komen. Met z’n drieën zijn we toen rondgegaan, de Weimansweg was prachtig, huis aan huis de vlag uit. Op de Strevelsweg waren vreugdevuren, waaraan ieder zijn verduisterings- papieren gaf. Vlak voor onze deur voor de schuilkelder was ook een vreugdevuur. Ineens werd alles door één van de ondergrondse (met pistool!) naar binnen gejaagd, daar de Duitsers op iedereen schoten. Om half een kwam Vader thuis, van den boer, waar hij wijn had gehad. Nadat hij naar ’t bureau was geweest, ging hij terug naar Vaandrager (met helm op!). De hele nacht hebben we niet geslapen! 5 MEI 1945 Zaterdag: Om half zeven was ik al opgestaan, om half 8 kwam Vader zeggen, dat we geen vlag uit moesten hangen, want er was geen vrede, maar een wapenstilstand. Wat viel dat ontzettend tegen! Maar overal hingen toch de vlaggen uit, iedereen droeg oranje en niemand tegen wie je ‘t zei geloofde ‘t. Totdat de politie bekend maakte, dat alle vlaggenvertoon weg moest. In een uur was er nergens meer een vlag te zien! Wat duurde die dag lang! 6 MEI 1945 Zondag, om half tien waren we in de Vredeskerk, Vader en ik, waar Ds. Krijger o.a. zei, dat zo gauw het werkelijk vrede was er ’s avonds een dankdienst zou gehouden worden. Een poosje later begonnen de mensen elkaar aan te stoten, de één na de ander keek opzij. Een vlag was er te zien! Om 3 uur ging de vrede in, d an zou van ’t politiebureau de vlag pas wapperen. Toen dat gebeurde stonden er wel duizend mensen en werd ’t Wilhelmus gezongen. De Valkeniersweg met daar achter de Vredeskerk ‘s Middags liep ik er met Moeder, toen een vliegtuig boven ons vloog en maar bleef cirkelen, er werd uit gezwaaid. Ook dat was een pracht gezicht. ’s Avonds i n de dankdienst was een collecte voor een nieuwe luidklok - de oude moest ingeleverd worden - die ruim f. 3.000,-- opbracht.
The cookies we use on Flipsnack's website help us provide a better experience for you, track how our website is used, and show you relevant advertising. If you want to learn more about the cookies we're using, make sure to check our Cookie policy
We use essential cookies to make our site work for you. These allow you to navigate and operate on our website.
We use performance cookies to understand how you interact with our site.They help us understand what content is most valued and how visitors move around the site, helping us improve the service we offer you.
Please note that declining these cookies will disable the ability to communicate with Flipsnack support.
We use marketing cookies to deliver ads we think you'll like.They allow us to measure the effectiveness of the ads that are relevant for you.